مرور کارنامه سه بازیگر اصلی سینمای بعد انقلاب - وبلاگ تپلینک

به گزارش وبلاگ تپلینک، نیکی کریمی و هدیه تهرانی و لیلا حاتمی سه بازیگر اصلی سینمای پس از انقلاب ایران هستند که فاصله ستاره بودن تا بازیگر های ششدانگ و ماهر را پشت سر گذاشتند. آن ها بیش از ربع قرن است که در سینمای ایران حضور دارند و هنوز هم در صف اول هستند و نقش های مهم ایفا می کنند و دستمزد های کلان می گیرند.

روزنامه هفت صبح در ادامه نوشت: هنوز هم بعضی اوقات گزینه ایفای نقش جوان اول محسوب می شوند. رابطه این سه نفر چندان محبت آمیز نیست هرچند احترام یکدیگر را رعایت می کنند و علیه هم حداقل در محافل عمومی حرفی نمی زنند! اینجا برای کسانی که می خواهند کارنامه شغلی این سه بازیگر را مرور کنند پنج فیلم برگزیده هرکدام را معرفی کرده ایم.

5 فیلم منتخب از هدیه تهرانی

یک: سلطان اولین فیلم هدیه تهرانی که در پروبال دادن کاراکتر سینمایی او بسیار کارآمد بود. دختری متکی به نفس، صریح، سلیم النفس و مهرورز. او در این فیلم با فریبرز عرب نیا همبازی بود. کیمیایی هردوی این ستاره ها را مفت و مسلم از دست داد.

دو: قرمز. فیلم تاثیرگذار و حتی آزارنده فریدون جیرانی. بر پایه کاراکتر سینمایی هدیه تهرانی شکل می گیرد. زنی متکی به نفس و جسور که گرفتار عشق جنون آمیز و سادیستیک همسرش می گردد و کار به شکنجه و فرار و قتل ختم می گردد. پرسونای تهرانی دیگر کاملا شکل گرفته است.

سه: شوکران. اولین نقش پیچیده ای که هدیه تهرانی برعهده گرفت. داستان پرستار به ظاهر اغواگری که در عشق یک مهندس متاهل می افتد و به ازدواج او در می آید، اما فرجام تلخی در انتظار اوست. دومین همکاری او با فریبرز عرب نیا باز هم نتیجه خوبی به بار می آورد هرچند این بار کاراکتر تهرانی ضربه پذیرتر و حساس تر از سلطان است.

چهار: کاغذ بی خط. سینماگران یک به یک تلاش می کنند با تزلزل در پرسونای خونسرد و با اعتمادبه نفس هدیه تهرانی تماشاگر را غافلگیر کنند. در کاغذ بی خط ناصر تقوایی هدیه تهرانی را به شمایل یک زن بازیگوش خانه دار که درگیر زندگی روزمره با دو فرزند کوچکش است و همینطور اشتیاقش برای نویسنده شدن و همینطور بدبینی اش به شوهر مرموزش. تهرانی این بار شکستنی تر از همیشه به نظر می رسد.

پنج: چهارشنبه سوری. اصغر فرهادی دیگر چیزی از پرسونای هدیه تهرانی باقی نمی گذارد. تهرانی وشمایل مشهورش مثل موم در دست کارگردان است که در فرایند داستان در حرکتی مستمر شمایل و غرور مشهور کاراکتر تهرانی را در هم می شکند و از تهرانی لحظات نفسگیر بازیگری اخذ می کند. تهرانی دومین سیمرغ بلورین خود را برای این جانفشانی سینمایی دریافت می کند. بی جهت نیست که پس از چهارشنبه سوری تهرانی به ادامه فعالیت سینمایی اش سست می گردد. دیگر دستش را به دیوار ته تونل رسانده بود.

تبصره: غریبانه، چتری برای دو نفر، دست های آلوده، پرسه در مه و روز های نارنجی.

5 فیلم منتخب نیکی کریمی

یک: عروس. نیکی کریمی در 18سالگی با چهره جالبش که روی بیلبورد های شهری نصب شده بودند فضای تهران سال 1370 را به شکل کامل تغییر داده بود. اولین تاکید مستقیم سینمای ایران بر چهره زیبای یک بازیگر که باید در تاریخ سینمای پس از انقلاب ایران ثبت گردد. نقش، اما پیچیدگی خاصی نداشت و کسی هم از یک بازیگر تین ایجر انتظار بیشتری هم نداشت.

دو: سارا. در فاصله دو سال پس از عروس، نیکی کریمی در سارا یکی از پخته ترین نقش آفرینی های خود را به نمایش می گذارد. بر مبنای نمایشنامه خانه عروسک ها از ایبسنو در نقش زنی جوان و خانه دار و سنتی که وقتی همسرش به بستر بیماری می افتد، پوسته ملاحظات و قواعد را می شکافد و به تکاپوی به دست آوردن نقش مهم تری در زندگی اش می افتد. بازی کریمی در این نقش پیچیده آنقدر خوب بود که دو جایزه بین المللی از نانت و سن سباستین برای او به ارمغان می آورد، اما عجیب است که در ایران کسی متوجه ظرافت های این نقش آفرینی نشد.

سه: دو زن. نقش زنی ستمدیده که از تعصبات پدر و همسر و آزار های یک معشوق دیوانه فرصت های زندگی اش را یک به یک از دست می دهد، اما در نهایت با جمع کردن امیدهایش دوباره به زندگی و تحصیل باز می گردد. فیلمی تیپیک از تهمینه میلانی که فرصت دلپذیری برای هنرنمایی نیکی کریمی ایجاد کرده بود. عجیب آنکه باز هم جشنواره فجر جواب این هنرنمایی سینمایی را نداد.

چهار: نیمه پنهان. دومین همکاری تهمینه میلانی در فیلمی کم نام و نشان که بازی بسیار پخته ای از نیکی کریمی را در خود دارد. در نقش دانشجوی پرشور دوران انقلاب که دلباخته مردی باتجربه می گردد، اما در یک سوءتفاهم او را از دست می دهد.

پنج: چهارشنبه 19 اردیبهشت. نقشی سخت و پر زحمت در فیلم بهروز جلیلوند. یک درام اجتماعی پر فراز و نشیب و اشک درآور که کریمی به خوبی از پس این نقش بر می آید. بازی نیکی کریمی منجر می گردد که فیلم از ژانر نمایش محنت به مرز های جدیدی برسد.

تبصره: بوی پیراهن یوسف، پری، جهان پهلوان تختی، دیوانه ای از قفس پرید، مرگ ماهی.

5 فیلم منتخب لیلا حاتمی

یک: لیلا. فیلم مشهور داریوش مهرجویی. یک ملودرام ظریف و پر تب و تاب که بدون چهره و پرسونای لیلا حاتمی قابل تصور نبود. حاتمی نشان داد که یک بازیگر غریزی است که برای متقاعد ساختن تماشاگر تلاش چندانی احتیاج ندارد. همذات پنداری تماشاگر همراه اوست.

دو: شیدا. در نقش پرستاری دلسوز در دوران جنگ که با آرامش و درونگرایی خود یک مجروح جنگی را شیفته خود می سازد. لیلا حاتمی نشان می دهد که در نمایش تجلیات مذهبی و معنوی مهارت ویژه ای دارد. تبریزی مثل مهرجویی متوجه گیرایی و تاثیر تن صدای حاتمی در تک گویی ها می گردد و از آن به خوبی استفاده می کند.

سه: در جهانی تو ساعت چند است؟ فیلم عاشقانه ای که صفی یزدانیان ساخت و بر مبنای شیمی علی مصفا و لیلا حاتمی شکل گرفته است. پرسونای لیلا حاتمی به شکل موکدی در این فیلم پروبال می گیرد و به موتور محرکه فیلم بدل می گردد.

چهار: من. تصویری دگرگونه از لیلا حاتمی. اینجا زنی است متکی به نفس و حتی خشن که رابطه ای سادو مازوخیستی با مرد جوانی که به نظر کارمند او در شبکه پیچیده فعالیت های غیرقانونی اش است شروع می کند. این نقش با کاراکتر مرسوم لیلا حاتمی متفاوت بود و به شدت مورد توجه مخاطبان قرار گرفت.

پنج: رگ خواب. بازگشت لیلا حاتمی به پرسونای زن ظریف و شکننده و تاثیرپذیر، اما این بار به شکلی کاملا مبالغه آمیز و تشدیدکننده. او فاقد اعتماد به نفس و متزلزل به تصویر کشیده می گردد. حاتمی برای این نقش سنگ تمام می گذارد و یکی از نقاط عطف دوران بازیگری اش را به نمایش می گذارد و دومین سیمرغ خود را می گیرد.

تبصره: دلشدگان، ارتفاع پست، بی پولی، هر شب تنهایی، پله آخر، جدایی نادر از سیمین.