چگونگی مقابله و سازگاری مراکز آموزشی علوم گردشگری در بحران کووید 19 - وبلاگ تپلینک

به گزارش وبلاگ تپلینک، میراث آریا/ این خبر پیرامون چگونگی مقابله و سازگاری مراکز آموزشی علوم گردشگری در بحران کووید 19 برای شما نوشته شد.

شیوع دنیای ویروس کووید 19، دنیا را به بن بست کشانده است. گردشگری به علت محدودیت های سفر و بعلاوه کاهش تقاضا در بین مسافران، بدترین آسیب را در بین تمام بخشهای اصلی اقتصادی کشورها داشته است. محققان معتقدند که تداوم کووید 19، صنعت گردشگری را در کوتاه مدت و بلند مدت تحت تاثیر قرار می دهد. در سال 2020، شیوع بیماری صنعت گردشگری دنیای را فلج نموده بود و با بسته شدن مرزها، ممنوعیت ویزا برای ملیت های خاص و تبدیل فرودگاه ها به پارکینگ، صنعت گردشگری متحمل یک به اصطلاح سوپر شوک شده بود. شورای دنیای سفر و گردشگری بیان کرد که همه گیری می تواند تا 50 میلیون شغل در صنعت گردشگری در سراسر دنیا را تحت تأثیر قرار دهد، بطوریکه آسیا به احتمال زیاد آسیب دیده ترین قاره است.

بیماری کووید 19 بعلاوه دارای تأثیرات اجتماعی فرهنگی، سیاسی نیز بود. در مواجهه با این بیماری همه گیر دنیای، کشورهای مختلف با توجه به سیستم اجتماعی و منابع خود، راهبردهای متفاوتی را برای مقابله به کار گرفتند. در ابتدای همه گیری بیماری کووید 19، بیش از 9 نفر از هر 10 نفر در دنیا در کشورهایی زندگی می کردند که محدودیت های سفر برون مرزی را داشتند. با این حال، اقدامات فاصله گذاری اجتماعی و انزوا تأثیرات قابل توجهی بر سلامت و رفاه روانی افراد دارد، مانند افزایش احساس اضطراب و افسردگی.

بنابراین بدیهی است که تأثیرات سنگین و از قبل آشکار این بیماری همه گیر، صنعت گردشگری را نیز مختل می نماید و تأثیرات اقتصادی، اجتماعی فرهنگی، سیاسی و زیست محیطی عوامل کلیدی هستند که احتمالاً بر دانشگاه ها و مراکزآموزشی نیز تأثیر می گذارند. به هر حال هنوز معین نیست که مراکز آموزشی وابسته به علوم گردشگری به تأثیرات بلند مدت همه گیری و آینده این رشته چه واکنشی نشان خواهد داد. عوامل محیطی مانند استفاده کمتر از حمل و نقل عمومی، پروازهای کمتر، سفرهای تجاری کمتر و عوامل اقتصادی به عنوان بحران اقتصادی عمومی، تعلیق صنعت گردشگری، سقوط بازار کار و کاهش بودجه برای دانشگاه ها از تاثیراتی است که در کوتاه مدت و سپس در بلند مدت بروز خواهد نمود. از جمله این مسائل میتوان به عوامل فنی به عنوان یک تغییر آنلاین در آموزش، استفاده برای نرم افزار جلسات و کار در منزل اشاره نمود.

دانشگاه های علوم گردشگری اکنون با شرایط مبهمی روبرو هستند که در آن پدیده مرجع به شکلی بی سابقه در تاریخ معاصر رنج می برد. بعضی از محققان تاکید نموده اند که یاری به دانشگاه های علوم گردشگری در کوشش های تحقیقاتی در طول بحران بسیار مهم است. با در نظر گرفتن این شرایط سخت، برای دانشگاهیان در حوزه گردشگری امری حیاتی است که آینده رشته خود را متصور شوند و مسائل و فرصت های مرتبط با آن را شناسایی نمایند؛ محققان اظهار داشتند که گردشگری پس از همه گیری مانند یک تکه کاغذ خالی است. این بیماری همه گیر، به احتمال زیاد منجر به کاهش تعداد دانشجویانی که تصمیم به گرفتن مدارک گردشگری دارند، خواهد شد، بخصوص که مشاغل کمتری در این بخش در دسترس خواهند بود.

برای غلبه بر این مشکل، دانشگاه های پیروز برنامه های درسی خود را تطبیق می دهند. دوره های آنلاین به جای آموزش سنتی گردشگری، احتمال بیشتری برای جذب دانشجویان به مدارج گردشگری خواهد داشت. این برای دانشجویان محلی، ساده تر خواهد بود، زیرا آنها مجبور به سفر نیستند. در این مورد، در آینده نیز آموزش های آنلاین بیشتر و در صورت امکان با تدریس کلاسهای حضوری کوتاه مدت و ترکیب این دو شرایط بهتر نیز خواهد شد.

بیماری همه گیر و ادامه دار بعلاوه باعث کاهش بودجه در دانشگاه ها می گردد که احتمالاً به دپارتمان های گردشگری ضربه می زند و دانشجویان به علت سطوح بالاتری از اقدامات ایمنی به احتمال زیاد به دانشگاه های دارای رتبه بالا اعتماد خواهند کرد. از این رو محققان چند راه پیشنهادی برای دانشگاهیان علوم گردشگری در بحران کووید 19 معرفی نموده اند، که به مواردی از آن اشاره خواهد شد:

• اولین راه پیشنهادی حمایت است که در آن گردشگری به عنوان یک استراتژی اقتصادی برای تأمین عایدی و اشتغال ارائه می گردد یعنی با دیدی عمدتاً مثبت دیده می گردد.
• دوم احتیاط است جایی که اثرات گردشگری بویژه در خصوص جامعه و محیط زیست آشکار می گردد.
• سوم سازگاری است جایی که اشکال جایگزین گردشگری برای حفظ منافع اقتصادی بدون اثرات منفی پیشنهاد شده است.
• و پایداری را میتوان به عنوان راه چهارم افزود.

در نهایت، برای دانشگاه های علوم گردشگری درصورتیکه تأثیر همه گیری کوتاه مدت باشد، راه چاره پایداری و اگر تأثیر کووید 19 طولانی باشد، راه چاره سازگاری پیشنهاد می گردد.