کورتیزول و طول عمر
به گزارش وبلاگ تپلینک، کورتیزول نوعى هورمون است که مى تواند هم خبر خوبى باشد و هم خبر بدى باشد. خبر خوب این است که این هورمون قسمتى از بیولوژى آباء و اجدادى ما مى باشد، و باید از این هورمون و دیگر هورمون ها به علت عکس العمل هاى
ترجمه: حمید وثیق زاده انصاری
منبع:راسخون
چگونه این هورمونى که در نتیجه ى استرس، ترشح مى گردد، روى سلامتى و طول عمر شما تأثیر مى گذارد.
کورتیزول نوعى هورمون است که مى تواند هم خبر خوبى باشد و هم خبر بدى باشد. خبر خوب این است که این هورمون قسمتى از بیولوژى آباء و اجدادى ما مى باشد، و باید از این هورمون و دیگر هورمون ها به علت عکس العمل هاى جنگ و گریز تشکر کرد زیرا که نژاد انسان به همین علت بوده که بقا یافته است. خبر بد این است که ثابت شده است سطوح بالا رفته ى کورتیزول در طول مدت زیاد، با آمار مرگ و میر بالا در رابطه بوده، و علت آن ایجاد خرابى و ایراد در سیستم قلبى عروقى، دستگاه ایمنى بدن و متابولیسم (سوخت و ساز) بدن مى باشد.
در شرایط خطر یا استرس حاد (گذرا)، غده ى آدرنال ماده هاى شیمیایى، مانند آدرنالین و کورتیزول را، به جهت فرار سریع از این موقعیت، آزاد مى کند: گلوکز و اسیدهاى چرب آزاد به حرکت در آمده، خروجى از قلب و فشار خون بالا مى رود. هم چنین، کورتیزول به عمل کرد سیستم دفاعى و دستگاه گوارش، اعلام خطر نموده و با این کار یاری مى کند که منابع مورد احتیاج قسمت هاى مختلف بدن، به آن نقاط ارسال گردد تا بدن از خطر رهایى یابد. در زمان انسان هاى غار نشین، زمانى که تهدید از بین مى رفت، همه چیز به حالت عادى بر مى گشت. مشکل این جاست که در دنیاى مدرن امروز، استرس هایى مانند تمام شدن مهلت انجام و تحویل یک کار، ترافیک سنگین و نزاع و دعواى بچه ها همواره وجود دارد و در این شرایط، آزاد سازى هورمون کورتیزول که یک واکنش اولیه مى باشد هم، با سماجت وجود خواهد داشت. حتى ثابت شده که گرفتن رژیم غذایى هم در افزایش سطوح این هورمون تأثیر دارد. زمانى که سطح کورتیزول براى مدت زمان طولانى در سطوح بالایى باقى بماند، مى تواند باعث مسائل گوناگونى گردد یا راه را براى این گونه مشکل ها هموار کند.برخى از این مسائل عبارتند از:
تصلب شراین (ناکشسانی سرخرگ ها) یا سخت شدن بدنه ى سرخ رگ ها
سندروم (مجموعه علائم بدنى و ذهنى مرض) متابولیک (مربوط به سوخت و ساز بدن) یا یک مجموعه از علائم بیمارى که در ارتباط با مقاومت انسولینى مى باشد.
افزایش چگالى استخوان
افسردگى
افزایش چربى خون و چربى اطراف شکم
عدم عمل کرد دستگاه ایمنى
نتایج یک سرى از مطالعات تحقیقاتى که در ایتالیا و در سال 2010 انجام گرفته و در مجله ى پزشکى متابولیسم و درون ریز شناسى (علم شناسایى و مطالعه غدد مترشحه داخلى) منتشر شده نشان مى دهد که از میان 861 مورد (65 سال به بالا)، افرادى که مقادیر بیشترى کورتیزول در ادرار خود داشته اند، 5 برابر احتمال مرگ به علت تصلب شراین در آن ها بالاتر بوده است. حتى افرادى که سابقه ى ابتلا به بیمارى هاى قلبى نداشتند هم از این قاعده مستثنى نبوده اند، و این نشان مى دهد، به جاى این که وجود کورتیزول نشان دهنده ى علائم بیمارى باشد، خودش مى تواند در این شرایط، باعث به وجود آمدن بیمارى گردد.قبل تر از آن (در سال 2009) یک سرى از تحقیقاتى که در آلمان انجام شد و در مجله ى پزشکى درون ریزشناسى به چاپ رسید هم ارتباطاتى ما بین سطوح بالاى کرتیزول در خون، و مرگ و میر را یافته بود، به ویژه رابطه اى ما بین کورتیزول، و دیابت و فشار خون پیدا کردند.
چه باید بکنیم؟
سعى کنید اندازه استرس، عصبانیت و دلهره ى خود در زندگى را کاهش دهید. با این وجود که همواره امکان آن وجود ندارد که اندازه استرس، عصبانیت و دلهره ى خود در زندگى را کاهش دهید، انتخاب تغییراتى در شغل و یا روابط با دیگران، ممکن است طول عمر شما را بهبود ببخشد. یاد بگیرید در شرایط استرس زا، آرامش خود را حفظ کنید، مدیتیشن کنید و کوشش کنید از پس انسان هایى که با آن ها به سختى کنار مى آیید با عصبانیت و استرس کمترى بر بیاید، مطمئن باشید این کنترل روى اعصاب خودتان، ارزشش را داشته و هم کیفیت و هم کمیت عمر شما را بهبود مى بخشد. بدن شما از شما تشکر خواهد نمود.
/ج
منبع: راسخون